W tym roku Światło trafiło na ręce polskich harcerzy i słowackich skautów w Zakopanem, w Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach. Czekało na nie ponad 1 650 harcerzy i harcerek Związku Harcerstwa Polskiego, by po uroczystej ceremonii rozwieść je w rodzinne strony. Polska jest jednym z ogniw betlejemskiej sztafety. Harcerki i harcerze przekazują Światło dalej na wschód: do Rosji, Litwy, Ukrainy i Białorusi, na zachód: do Niemiec, a także na północ: do Danii.
Andrychowscy harcerze odebrali światełko w niedzielę 13 grudnia podczas uroczystości w Krakowie z rąk Komendanta Chorągwi. Zuchy i harcerze w ciągu najbliższych przedświątecznych dni będą roznosić je do instytucji i kościołów w gminach Andrychów oraz Wieprz. W ten sposób Światło rozpoczyna swoją wędrówkę, by znaleźć się na wigilijnych stołach tych, którzy chcą przyjąć je do swoich domów.
Zapraszamy wszystkich chętnych na Wigilię Miejską, która odbędzie się na Placu Mickiewicza w Andrychowie w dniu 20 grudnia o godzinie 11:45 na Placu Mickiewicza, gdzie będzie można odebrać Betlejemskie Światło Pokoju.
Historia zaczyna się w Betlejem, gdzie ponad dwa tysiące lat temu narodził się Jezus Chrystus. W Grocie Narodzenia Pańskiego w Betlejem płonie wieczny ogień. Od niego, co roku odpala się jedną malutką świeczkę, której płomień niesiony przez skautów i harcerzy w wielkiej sztafecie przez kraje i kontynenty obiega świat. Moment odpalania Światła w Betlejem jest wyjątkowy. W wieloletniej historii Betlejemskiego Światła Pokoju, w zmieniających się warunkach politycznych i gospodarczych, nigdy nie zdarzyło się, aby Światło nie wyruszyło z Betlejem w swoją drogę. To czyni ze Światła znak pokoju, świadectwo wzajemnego zrozumienia i symbol pojednania.
Tegoroczne hasło „Zauważ człowieka”
W XXI wieku życie codzienne stało się szybkie i bogate w osiągnięcia techniczne. W takich warunkach o wiele łatwiej zgubić drogę. Człowiek jest zmuszony prosić o pomoc drugiego człowieka. Nie przychodzi mu to z lekkością. Trudno zwrócić się z prośbą o dobre słowo, poradę, wysłuchanie. Są ludzie samotni, starsi, którzy czekają na to, aby ktoś się z nimi zainteresował. Są też tacy, którzy nie chcą ujawnić swoich potrzeb. Czasem płynie to z ambicji, a często z nieśmiałości. Takich ludzi niełatwo dostrzec. Trzeba ich po prostu szukać.
„Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili” (Mt 25,40)
mat. nadesłała: dh Paulina Bury
Brak komentarzy