Poniżej informacja policji w tej sprawie.
WŁAŚCIWY SPOSÓB POSTEPOWANIA KIERUJĄCEGO POJAZDEM MECHANICZNYCH W SYTUACJI PO ZDARZENIU DROGOWYM ZE ZWIERZĘCIEM
USTAWA z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt
Według art. 25 ustawy, prowadzący pojazd mechaniczny, który potrącił zwierzę, obowiązany jest, w miarę możliwości, do zapewnienia mu stosownej pomocy lub zawiadomienia jednej ze służb, o których mowa w art. 33 ust. 3 – tj.:
- lekarza weterynarii,
- członka Polskiego Związku Łowieckiego,
- inspektora organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt,
- funkcjonariusza Policji, straży ochrony kolei, straży gminnej, Straży Granicznej,
- pracownika Służby Leśnej lub Służby Parków Narodowych,
- strażnika Państwowej Straży Łowieckiej, strażnika łowieckiego lub strażnika Państwowej Straży Rybackiej
– bowiem tylko te osoby, mogą stwierdzić potrzebę bezzwłocznego uśmiercenia zwierzęcia, w celu zakończenia jego cierpień.
Za niedopełnienie tego obowiązku grozi kara aresztu lub grzywna, a gdy sprawa trafi do sądu, może zostać orzeczona nawiązka w wysokości do 1.000 zł na cel związanyz ochroną zwierząt (art. 37 ust. 1 i 4 ustawy).
Jeżeli kierowca, celowo – umyślnie najechał na zwierzę, jego zachowanie może zostać ocenione jako znęcanie się nad zwierzęciem (art.6 ust.1a ustawy), za który to czyn, ustawa przewiduje karę grzywny, bądź karę pozbawienia wolności do 2 lat,
a w przypadku szczególnego okrucieństwa może być to kara, nawet do 3 lat pozbawienia wolności. Sąd może orzec nawiązkę w wysokości od 500 zł do 100.000 zł na cel związany z ochroną zwierząt (art. 35 ust. 1a i 5 ustawy).
W przypadku kolizji drogowej z udziałem zwierzęcia poszkodowany właściciel pojazdu powinien dążyć do ustalenia właściciela zwierzęcia. W myśl art. 431 kodeksu cywilnego (Dz.U. z 1964 r. nr 16, poz. 93 ze zm.) właściciel zwierzęcia ponosi odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę.
ZASADY DOTYCZĄCE ODPOWIEDZIALNOŚCI W PRZYPADKU ZDERZENIA DROGOWEGO Z DZIKIMI ZWIERZĘTAMI
Zasady te są określone są przepisach USTAWY PRAWO ŁOWIECKIE
art. 11 ust. 2 pkt. 8 USTAWY PRAWO ŁOWIECKIE
Art. 11.
1. Łowiectwo jest prowadzone zgodnie z podstawowymi kierunkami użytkowania terenów rolnych, leśnych i rybackich, w warunkach stałego polepszania zwierzynie środowiska jej bytowania.
2. Gospodarowanie populacjami zwierzyny wymaga w szczególności:
8) ochrony zwierzyny przed zagrożeniem ruchu pojazdów samochodowych na drogach krajowych i wojewódzkich
art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo łowieckie (Dz.U. z 2005 r. nr 127, poz. 1066 ze zm.)
odszkodowania od dzierżawców obwodów łowieckich (kół łowieckich) lub zarządców obwodów łowieckich można domagać się jeżeli doszło do kolizji drogowej z udziałem zwierzęcia łownego, które wtargnęło na jezdnie w związku z wykonywaniem polowania
np. na skutek płoszenia zwierzyny przez nagonkę
ZASADY DOTYCZĄCE ODPOWIEDZIALNOŚCI W PRZYPADKU ZDERZENIA DROGOWEGO ZE ZWIERZĘTAMI DOMOWYMI LUB HODOWLANYMI
Zasady te określone są w Ustawie Kodeks Cywilny
art. 431 § 1 kodeksu cywilnego
„Kto chowa zwierzę albo się nim posługuje, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej przez nie szkody niezależnie od tego, czy było pod jego nadzorem, czy też zabłąkało się lub uciekło, chyba że ani on, oni osoba, za którą ponosi odpowiedzialność, nie ponoszą winy".
Przepisy porządkowe
Ważnym przepisem jest art. 77 kodeksu wykroczeń, który mówi, iż kto nie zachowuje zwykłych lub nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia, podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany. Sposób postępowania przy trzymaniu określonych rodzajów zwierząt regulują przepisy szczególne.
Jeżeli udowodnimy właścicielowi, że jego postępowanie polegające na niezachowaniu zwykłych lub nakazanych środków ostrożności, było główną przyczyną zdarzenia drogowego, może on odpowiadać na podstawie art. 86 § 1 kodeksu wykroczeń: Kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, nie zachowując należytej ostrożności, powoduje zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, podlega karze grzywny.
Brak komentarzy