Szokująca relacja mężów kobiet poranionych przez nożownika

Końcem września pisaliśmy o trudnej sytuacji dwóch kobiet, które ponad półtora roku temu zostały poważnie poranione przez nożownika. To pracownice wadowickiego Środowiskowego Domu Samopomocy, które zaatakował pacjent poradni działającej w placówce. Teraz mężowie obu poszkodowanych terapeutek przyszli na sesję Rady Powiatu w Wadowicach, by opowiedzieć o tym, co przeszły ich żony.

Obaj potwierdzili to, co mówił wcześniej radny powiatowy Jacek Jończyk (pisalismy o tym tutaj), ale ich relacje były znacznie bardziej szczegółowe i szokujące. Mężczyźni podkreślali, że ranne kobiety nie dostały po ataku żadnej pomocy ani od swego pracodawcy, ani ze strony Starostwa Powiatowego, które prowadzi Środowiskowy Domu Samopomocy, ani z Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie.

Lucjan Radwan, mąż terapeutki, która odniosła poważniejsze rany stwierdził: - Nie chodziło nam o wsparcie finansowe, bo to w tym momencie było najmniej potrzebne. Chodzi o jakiekolwiek zainteresowanie. Żona prawie połowę życia poświęciła na trudną pracę w tym ośrodku. A wiem, o czym mówię, bo tam sam pracowałem przez trzy lata jako instruktor terapii zajęciowej.

W przejmujący sposób opisał rany, których doznała. Jak relacjonował, miała głęboko poderżniętą szyję, cięciem od przodu do tyłu, uszkodzoną krtań i staw barkowy. Tylko dzięki przytomności i fachowej pomocy kolegów z pracy nie zmarła zaraz po ataku. Później jeden z lekarzy, którzy walczyli o jej życie powiedział, że cios, który otrzymała, był wymierzony, by zabić…

- Po wyjściu ze szpitala żona nie mogła samodzielnie się poruszać, nie mogła mówić. Wymagała opieki całe 24 godziny na dobę, nie tylko mojej, ale również profesjonalnej opieki pielęgniarskiej. Dla dzieci to był szok. Miały mamę cierpiącą, leżącą, zupełnie inną niż znały do tej pory. Budziło to ich przerażenie i niepewność, co będzie dalej – opowiadał mężczyzna.

To był dopiero początek walki o odzyskanie choć części dawnej sprawności. Zaczęło się szukanie specjalistów, którzy mogą pomóc, zoperować uszkodzony splot ramienny i dokonać rekonstrukcji krtani. Kobieta przeszła trzy ciężkie operacje, ale do dawnego życia już nie ma dla niej powrotu. Z trudem mówi i porusza ręką.

– Cały czas będzie wymagać mojej pomocy w wielu sferach życia. Dzisiaj nie oczekuję żadnej pomocy z Waszej strony. Liczyliśmy na nią na samym początku, ale na próżno. Dzisiaj chcemy głośno powiedzieć, jak było naprawdę – mówił Lucjan Radwan. – Władze powiatu, kierownictwo Środowiskowego Domu Samopomocy oraz dyrektor PCPR skierowali swoje siły na to, by bronić się przed ewentualną odpowiedzialnością, zapominając o pomocy najbardziej poszkodowanym w tym zdarzeniu. Z tego, co wiem, nie wyciągnięto z niego żadnych wniosków, nie wdrożono żadnych środków ochrony pracowników. Mało tego, zwolniono niemal wszystkich terapeutów, którzy feralnego dnia stanęli na wysokości zadania. Po co świadkowie, którzy mogą wiele powiedzieć?

Jak dodał, stracił całkowite zaufanie do władz powiatu wadowickiego oraz wszystkich instytucji pomocniczych starostwa.

Podobnie wypowiadał się Wojciech Odrobina, mąż drugiej poszkodowanej, która również miała podcięta szyję, choć nie tak drastycznie, jak koleżanka po fachu. Jej rana była spora - długa na 10, a głęboka na 3 cm, ale omijała tętnicę i gardło. Jednak i w jej przypadku potrzebna była operacja ratująca życie.

Jak mówił mężczyzna, dzieci bardzo przeżyły to wydarzenie, ale nie otrzymały żadnej pomocy psychologicznej. – Jeśli chodzi o kontakt ze strony pracodawcy, PCPR czy starostwa, to mam wrażenie, że jakby wszyscy zapadli się pod ziemię. Pierwszy telefon od dyrektora ŚDS był w sierpniu, a do wypadku doszło w marcu. Ze starostwa czy PCPR nikt się z nami nie skontaktował – relacjonował Wojciech Odrobina.

Opowiadał, że żona po powrocie do zdrowia zdecydowała się wrócić do pracy, mimo że w ośrodku po ataku nie wdrożono żadnych procedur bezpieczeństwa. – Chciałbym, abyście państwo wyciągnęli wnioski z tej sytuacji, która mogła się skończyć dużo bardziej tragicznie. Dwie osoby ucierpiały, ale mogło ich być więcej, bo tam było mnóstwo ludzi, a ten człowiek miał nóż i mógł tam zrobić rzeź. Dobrze by było, aby coś się tam zmieniło, aby wprowadzono jakieś zabezpieczenia, bo to się może powtórzyć – mówił.

Ze strony władz powiatu nikt nie ustosunkował się w żaden sposób do wstrząsających wypowiedzi obu mężczyzn….