Nadpobudliwość u dzieci – czy zawsze to ADHD?
W przypadku diagnostyki ADHD przeszliśmy długą drogę. Jeszcze 15 lat temu każde zaburzenie zachowania dziecka było oceniane jako ADHD. Oceniane oczywiście nie przez specjalistów, a przez rodziców, nauczycieli, osoby postronne. Dzieci nadpobudliwe, dzieci z problemami w szkole automatycznie klasyfikowane były jako dzieci, które pewnie mają ADHD. Ten termin zaczął później niestety być traktowany jak szkolna wymówka pozwalająca na usprawiedliwianie zaniedbań w nauce. Na szczęście, im większą mamy wiedzę na temat neuroatypowości, tym bardziej rozumiemy na czym polega ADHD i z czym mierzą się osoby nim obciążone.
Nie każda nadpobudliwość wynika z ADHD, a jednocześnie żadnej nadpobudliwości nie powinniśmy ignorować. Dziecko, które ma problemy ze skupieniem się, z siedzeniem w jednym miejscu przez dłuższy czas, dziecko, które męczą napady złości i niepokoju, dziecko, które wykazuje trudności w nauce to dziecko, któremu warto przyjrzeć się bliżej. Problem może mieć bowiem różne podłoża. Nadpobudliwość i nerwowość mogą być związane z nieprawidłowo działającą tarczycą. Problemy z nauką wynikają czasem po prostu ze źle przyjętej dla danego dziecka metody uczenia. Nie każde nadpobudliwe dziecko to dziecko z ADHD.
Wiele zachowań u dzieci i młodzieży wynika po prostu z ich temperamentu a kluczem do zrozumienia tego zachowania jest obserwacja dziecka i jego profesjonalna diagnostyka. Warto wiedzieć, że ADHD może objawiać się nie tylko problemami z koncentracją, ale również tak zwanym hiperfokusem. Dziś wiemy, że ADHD ma podtypy i u różnych osób może objawiać się nieco inaczej. Szukając profesjonalisty, który zbada dziecko pod kątem ADHD, warto wyszukiwać pod hasłem "diagnoza adhd u dzieci Kraków". Diagnoza może znacząco zwiększyć komfort życia dziecka i pomóc mu przezwyciężyć trudności, z którymi się spotyka.
Jak diagnozować ADHD u dzieci i młodzieży?
Diagnostyka ADHD powinna przede wszystkim przebiegać pod okiem psychiatry, który zastosuje standaryzowane i rzetelne narzędzia diagnostyczne. Jednym z nich jest na przykład test MOXO. Jest to komputerowy test uwagi, który pozwala sprawdzić w jaki sposób dziecko przejawia impulsywność rozumianą jako skłonność do podejmowania pochopnych decyzji, hiperaktywność, czyli nadmierną aktywność fizyczną, a także jaką ma zdolność do skupienia się na jakimś zadaniu przez dłuższy czas.
Test ten sprawdza także jak dziecko potrafi realizować wyznaczone mu zadania w konkretnych ramach czasowych i w jaki sposób tym czasem zarządza. Innym narzędziem diagnostycznym jest test inteligencji Stanford Binet 5. Przeprowadzenie tego testu pozwala zidentyfikować albo wykluczyć ewentualne inne zaburzenia, z jakimi może zmagać się dziecko. Daje też pełny obraz możliwości poznawczych pacjenta. Kolejnym testem jest Conners 3. To badanie uwzględnia problemy behawioralne i emocjonalne związane z ADHD i współwystępujące z nieneurotypowością.
Kwestionariusz do tego testu wypełnia pacjent, jeżeli oczywiście pozwala na to jego wiek, wypełniają go również rodzice czy opiekunowie, nauczyciele. Możliwe jest też przeprowadzenie mapowania mózgu, które daje nam dobry obraz funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego. Jest to bardzo szczegółowe badanie wskazujące, które obszary mózgu działają w prawidłowy sposób. Po przeprowadzeniu badania i analizie wyników, lekarz może porozmawiać z pacjentem, rodzicami zaproponować farmakologię lub pomoc psychologiczną. Konkretnych specjalistów można znaleźć pod hasłem "psycholog dziecięcy Kraków".
- artykuł sponsorowany -
Brak komentarzy